28 november 2013

Een onbekende in de straat kan morgen een goede buur zijn

Sinds kort is Bergpolder verrijkt met een muurtekst-sculptuur. Die werd op 16 november onthuld in de Mackaystraat.

De muur op de hoek van de Mackaystraat en de Borgesiusstraat. Het idee om een muurtekst op deze gevel te maken, stamt nog uit de tijd dat Bergpolder een Vogelaar/Krachtwijk was. In die tijd is wel een andere muurtekst tot stand gekomen op de kop van de Schieweg: 'Zonder Noorden komt niemand thuis.'

Vanuit de Bewonersorganisatie Bergpolder en het Centrum voor Dienstverlening (CVD), dat tegenover de gevel gehuisvest is, zijn in 2011 bewoners uitgenodigd om mee te denken over de muurtekst.

Er was al eerder bij bewoners gepeild of ze daar aan mee wilden doen, maar de de direct omwonenden waren in het begin bepaald niet enthousiast. Toch kwamen uiteindelijk twaalf bewoners, inclusief bewoners van het CVD, in twee bijeenkomsten op de volgende tekst uit: 'Een onbekende in de straat kan morgen een goede buur zijn'. Meteen een pakkende tekst voor klanten van de CVD!
Uit de drie ontwerpen werd gekozen voor een ontwerp van bewoner Ariette Bos.

Er waren heerlijke taartjes gemaakt door Double Delicious bij de onthulling.



Vrijwilligers van Wilskracht Werkt zorgden voor de koffie en ander zaken.

Eén van de meedenkers van het project is Harry Hermans, een zeer bij de wijk betrokken bewoner. Omdat wij en andere 'persmuskieten' meer achtergrondinformatie wilden hebben, is Harry thuis meteen in de papieren gedoken en kwam na een paar minuten met de uitnodiging uit 2011!


Matthijs Reuder van de Lions Club Rotterdam. Zij zetten zich in om uiteindelijk 30 van dit soort muurteksten in Rotterdam te krijgen. Dat moet leiden tot een 'tekst toer Rotterdam', zodat je met de fiets of ander vervoermiddel Rotterdam kunt leren kennen aan de hand van deze teksten. Er zijn er nu vier, waarvan na de onthulling van vandaag twee in Noord.

'Ik lust er nog wel eentje want ze zijn heerlijk.'

Hij wijst naar zijn slaapkamerraam dat grenst aan de muurtekst. Hij vond het wel grappig. Als we ons niet vergissen is het zijn moeder die zo aardig is, om gratis stroom ter beschikking te stellen voor de verlichting van de tekst.

Het evenement werd muzikaal begeleid door de Rotterdamse Johnny Cash, één van de bewoners van het CVD.

Verhalenverteller Nourdin Johri van Kunststichting Regenboog was gevraagd om iets over de tekst te vertellen. 'Ik had eigenlijk heel veel kinderen verwacht, want mijn verhaal is meer een sprookje.'

Dat maakte niet uit, want ook deze ouderen vonden het een mooi sprookje, dat prachtig bij de muurtekst aansloot.

'Wat zou u zeggen tegen een onbekende in de straat?' Daar moest zij eerst even over nadenken.

Voor Ina Chabot, fractievoorzitter van de PvdA in de deelgemeente, is dat geen moeilijke vraag. 'Onbekenden, vreemdelingen, maken het leven alleen maar rijker.' Overigens een pluim voor haar betrokkenheid, want we zien haar heel vaak bij evenementen in Noord.

Tijd voor de onthulling. Matthijs riep er meteen een aantal bij het project betrokken bewoners bij.



Hij bedankte Ariette Bos voor het leuke ontwerp.

En haar en haar man Tom Couvée (van Bos+Couvée) voor de uitvoering. Ze zijn er dagen mee bezig geweest.


Daar gaan de goudgele sluiers.

En hier is dan de serieuze muurtekst, inclusief grappige muursculptuur. Ze hangen wat hoger dan gepland op de muur, want de voetjes zouden eerst het trottoir raken. Maar bij nader inzien leek dat toch niet zo vandaalproef.

Tom geïnterviewd door een student journalistiek, die als stage stukjes schrijft voor Bolwerk/Buurtkrant Bergpolder.

Zij zullen de muurtekst het vaakst zien.

Foto's en tekst: Mick Otten

10 november 2013

Coen Moulijn en Hillegonda in het Muizengaatje


Het Muizengaatje was bewoners en de deelgemeentes alle lange tijd een doorn in het oog. Teveel beton en graffiti en kleurloos. Tijd om deze onderdoorgang tussen Noord en Hillegersberg eens aan te pakken.


Het idee ontstond om de spoorovergang en passage te verfraaien met een kunstwerk. Via Threesome gingen vier teams van studenten van de Willem de Kooningacademie en de Hogeschool Rotterdam aan de slag.


Aan een jury van vertegenwoordigers van de deelgemeentes, ProRail en bewoners werden de ontwerpen gepresenteerd. Er werden twee ontwerpen uitgekozen, die later nog eens werden toegelicht. Daarop is commentaar geleverd en zijn die ontwerpen aangepast.




Gino Catshoek die samen met Marjon van der Velden 'Legendes' maakten, presenteert hun ontwerp.

Uit het persbericht: 'Onder de naam Threesome is kunstproducent Mothership een leerwerkbedrijf gestart dat vakkennis overdraagt aan talentvolle studenten. Elk jaar krijgen circa twintig studenten van de Willem de Kooning Academie en de Hogeschool Rotterdam onder professionele begeleiding van Mothership kunstopdrachten die zij zelf zullen vormgeven en realiseren. De studenten gaan per team van drie personen met andere teams de strijd aan. Ze gaan aan de slag met conceptvorming en letten daarbij ook op haalbaarheid en strategie.'

Commentaar op de ontwerpen.

De twee ontwerpen. Linksboven de helft van het ontwerp 'Legendes', rechtsonder van 'Iconenpatroon'.

Een bloemetje van de studenten voor de leden van de jury.


HET FAVORIETE ONTWERP
Vervolgens konden bewoners via een website stemmen op hun favoriete ontwerp. In het Muizengaatje hingen 'wervingsaffiches' met een link naar die speciale website.

Op 10 juli was het zover en kon het favoriete ontwerp bekend worden gemaakt. De bijeenkomst werd gehouden in het voormalige stationsgebouw Rotterdam Noord, tegenwoordig een tentoonstellingsruimte van Kunst Rotterdam Noord.

Chantal Zeegers, portefeuillehouder Buitenruimte, Milieu, Verkeer en Vervoer van deelgemeente Hilligersberg-Schiebroek, vertelde over het project en de positieve samenwerking tussen beide deelgemeentes in dit kunstproject. Waarschijnlijk het laatste in die vorm van samenwerking…

Een paar beelden van hoe het lang geleden was en vóór het aanbrengen van het kunstwerk.

De fietstunnel van Noord naar Hilligersberg.


Een wand vol tags (van die niet originele en buitenruimte verziekende graffiti 'handtekeningen').

Portefeuillehouder Nils Berndsen nam het voortouw bij dit project en benaderde deelgemeente Hilligersberg-Schiebroek en de Nederlandse Spoorwegen om er samen uitvoering aan te geven. Ook hij was vol lof over de andere partijen.
Net als Chantal was hij enthousiast over de ontwerpen en de inzet van beide ontwerpteams.
Verder vertelde hij dat er nog het een en ander aan vergroening van het viaduct en rondom het Muizengaatje zal worden gedaan.




Met name aan de Noordzijde was het al aardig natuurlijk groen: de lisdodden groeien bovenop de afdakjes van de fietstunnels. Niet meer voor lang...



Regiodirecteur Janneke Boutkam van ProRail, eigenaar van het viaduct en de passage, was ook zeer verguld met de samenwerking en de ontwerpen die zij had gezien.


Grauw beton.


Met een beetje groen. De natuur laat zich niet makkelijk verdelgen.


De ontwerpers werden toegesproken door glaskunstenaar Betty van Schendel van Wonderlijk Glas, die in opdracht voor ieder van hen een glassculptuur had gemaakt.

Hier kregen Daan Timmer en Merel Huls van het ontwerp 'Iconenpatroon' hun glassculptur. Qua kleuren had Betty van Schendel haar glaskunst perfect afgestemd op de ontwerpen. Zie onderstaande foto van de glassculpturen voor het Iconenpatroon-team en de foto (inclusief weblinks) van de twee ontwerpen eerder in dit bericht.



Toen Chantal Zeegers door Nils Berndsen benaderd werd om mee te doen - en dus ook mee te betalen - had ze uitgezocht op welke deelgemeentelijke grond het Muizengaatje nu eigenlijk lag. Op die van Noord dus. Het bleef geheim wie hoeveel had betaald, maar Noord zal vast dieper in de buidel hebben moeten tasten.

En de winnaars zijn…. Gino Catshoek en Marjon van der Velden met 'Legendes'.


Het definitieve ontwerp. Van de 1781 uitgebrachte stemmen waren er 1005 voor 'Legendes'.

Uit het ontwerpplan over de 'Coen Moulijn-kant': ‘De tekst die gebruikt is binnen het ontwerp is afkomstig uit een interview dat Coen Moulijn had in 1982 waarin hij trots vertelde over zijn jeugd in het Oude Noorden. In dit interview sprak hij de volgende woorden: “Uiteindelijk kom ik uit het Oude Noorden, dat moet je nooit vergeten”.

Het patroon geeft de sfeer weer van een vintage behang. De sfeer die het Oude noorden graag uitstraalt. Het patroon is opgebouwd uit de letter X zoals het in het oorspronkelijke logo van de
voetbalclub Xerxes voorkwam. Xerxes is de club waar vele beroemdheden gevoetbald hebben, waaronder Coen Moulijn.’

Felicitaties voor Gino en Marjon, hier tussen Chantal en Nils.

Dit is Leo Mineur, de man die samen met zijn meesterschilders de decoraties gaat maken.


DE UITVOERING

Het ontwerp werd geschilderd door Reclame Atelier Leo Mineur. Hier bekijkt Leo met collega Michelle Geurts de ontwerptekening om precies te zien en uit te tekenen waar welk onderdeel van het ontwerp moet komen.


Zo maak je dus een mooie golvende lijn als schilder. Met een plastic buis vorm je een golf, je tekent het af en vervolgens plak je tape langs de lijn. Vakmanschap is meesterschap.


Lucien Olschansky doet het fijnere werk met de kwast en pakt de roller voor de grote oppervlakken.

Eigenlijk hadden Leo en zijn collega's op dat moment eerst verder willen gaan met de fietstunnels. Maar dat kon toen niet, omdat die nog niet klaar waren om beschilderd te worden. Ze moesten gezandstraald worden, maar dat bleek kostbaar en daar was geen budget voor. Of ze uiteindelijk gezandstraald zijn, is onbekend, maar het schilderwerk is in ieder geval gereedgekomen.

De weg van Hillegersberg naar Noord was afgesloten om Leo en collega's alle ruimte te geven voor hun schildewerkwerk. Verkeersregelaars zorgden ervoor dat het verkeer op één baan om en om onder de passage kon rijden.

Na het schilderwerk werd een anti-graffiti coating aangebracht. Maar hopen dat er geen tags opgespoten worden.


Even tijd voor een bakkie koffie. Het is wel bijzonder om zo'n normaal gesproken drukke doorgaande route vrijwel leeg te zien. Ook de trams reden niet; dat kwam goed uit, want er moest toch wat aan onderhoud worden gehouden.

Na het grove werk is het weer tijd voor het schilderen van teksten.

Eerst goed kijken, meten, aftekenen en afplakken, dan pas schilderen.



DE OFFICIËLE OPENING
Op 7 november werd het kunstwerk officieel onthuld door onder andere Adri Moulijn (de vrouw van voetbalheld Coen Moulijn; 2e van rechts) en Gino en Marjon, de kunstenaars van het winnende ontwerp.


Sharaifa Mik, de ambtelijk leider van het Muizengaatje-project, heette iedereen welkom bij de onthulling.

Aardig wat belangstelling.

Met - net zoals bij de bekendmaking van de winnaar van de ontwerpwedstrijd - speeches van beide portefeuillehouders en de regiodirecteur van ProRail.



Gino bleek ook een aardige causeur. 'Ik dacht vandaag wat karaoke te kunnen doen voor u, maar helaas laat het geluid verstek gaan. Nog één keer zal ik u vertellen over Hillegonde.'

Uit het ontwerpplan en waarover Gino vertelde: ‘Reuzin Hillegonda woonde in het begin van haar leven lange tijd aan de kust. Deze omgeving veroverde een belangrijke plaats in haar hart. Tot haar grote spijt mocht Hillegonda niet aan de kust blijven werken. Om deze reden besloot ze met een schort vol van haar geliefde zand het binnenland in te trekken. Na een lange wandeling scheurde haar reuzenschort. Het zand wat uit haar schort vloeide, vormde de berg van Hillegonda. De berg zand die uiteindelijk het dorp Hillegersberg vormde.

Er is een volkslied geschreven over het verhaal van Hillegonda. Het volkslied dat beter bekend staat als het ‘Hillegondalied’, kent een couplet dat uitermate goed geschikt is voor een passende tekst binnen het ontwerp.’ Het lied dat Gino dus graag voor ons had willen zingen.

Mevrouw Moulijn op haar paasbest.

Het was een symbolische onthulling, want achter de belangstellenden was het kunstwerk al lang te bewonderen. Wel een beetje vreemd, maar eerst alles inpakken alsof het een project van Christo is en de weg opnieuw voor het verkeer afsluiten, is ook weer zoiets.


De onderdoorgang van Hilligersberg naar Noord met Coen Moulijn's liefdesbetuiging aan het Oude Noorden.

Het aanzicht vanuit Noord naar Hilligersberg. De lisdodden zijn verdwenen. Tijd voor ander groen.

Ter afsluiting was er voor iedereen nog een fruit smoothy. Gezien de temperatuur was warme chocolademelk ook wel lekker geweest.

Vast trots op Coen! Zou hij het mooi hebben gevonden?

De spoorovergang blijkt zo oud nog niet.


Vereeuwigd dus niet vergeten.

Foto's: Mick Otten en Johannes Odé
Tekst: Mick Otten