8 september 2015

Droomstraat Berkelselaan geopend met gezellig straatfeest


Bewoners van de Berkelselaan in het Liskwartier hebben de afgelopen maanden gezamenlijk de straat omgevormd. Er is een mooie loungeplek gekomen, de speeltuin is aangepakt en er zijn eetbare en kleurrijke planten gezet in nieuwe plantenbakken. Om de verkeersluwe straat nog leefbaarder en aantrekkelijker te maken, is ook het aantal parkeerplaatsen teruggebracht en zijn er meer fietsenstallingen gekomen.

Het is een ‘Droomstraat’ geworden, de eerste van Rotterdam en de eerste van Nederland. Onder de naam ‘Kansrijke Wijken’ stimuleert de gemeente zulke initiatieven in een aantal wijken om gezinnen in de stad te houden.


Zaterdag 29 augustus opende Ronald Schneider, wethouder voor Stedelijke Ontwikkeling en Integratie, samen met Nico Strijards, de nestor van (dit deel van) de Berkelselaan, de Droomstraat.


We werden van harte welkom geheten door bewoonster Nina Cranen en voelden ons meteen thuis. Nina is lid van de Pleincommissie; de groep van zeer actieve bewoners.


Het was op het pleintje - de Droomstraat ligt overigens tussen de Bergsingel en de Rodenrijsestraat -
gezellig druk met bewoners.




Bewoners dronken wat op een groot buitenbankstel: de nieuwe loungeplek van de straat.


Van de Facebook-pagina van dit Droomstraat initiatief: Onze missie is werken aan een schone en gezellige straat, met goede voorzieningen die het leefgenot verhogen en waar iedereen respectvol met elkaar omgaat en met veel plezier woont! Op die pagina kun je goed zien hoe hun Droomstraat tot stand is gekomen.

In het AD tekent verslaggeefster Marjolein Kooyman in juli in een interview met Nina en initiatiefnemer Frank op: De straat moet vooral vrolijk en kleurrijk worden. Het plein is een verlengstuk van de huiskamers. De straat past nu niet bij het sociale karakter van de buurt.


Kleurrijk is het zeker: kunst'gras' bij de loungeplek in een zonnige kleur. 

Pleincommissielid Ineke van der Kramer (je ziet haar verderop): Najaar 2014 is het eerste idee ontstaan en zijn Frank van Wijngaarden en Dana Wiersma dit alles gestalte gaan geven. Ook omdat zij contacten hebben bij de gemeente. Bij ‘de buur kookt’ op 24 mei dit jaar is het echte startsein gegeven om het verder in gang te zetten en zijn er mensen aangehaakt. 
Zo is de Pleincommissie ontstaan, bestaande uit de al genoemde Dana, Frank, Ineke en Nina en verder Dorien Matthesius, Kay van 't Hof en Kim Hoefnagels (die zie je deels verderop in dit bericht).


De speeltuin gezien vanuit de Bergsingel. Om de speeltuin hebben de bewoners aan drie zijden een houten afrastering gezet; het metalen hek stond er al. Kinderen kunnen nu veiliger buiten spelen.



 


In genoemd interview in het AD: Draagvlak vinden kost tijd en daar besteden we veel aandacht aan. Daarbij zien we dat buren openstaan voor experimenten. Dan is het minder definitief. Permanente verandering zorgt vaak voor weerstand. 

Dat blijkt ook een voorwaarde van de gemeente te zijn om zo’n Droomstraat vanuit Kansrijke Wijken financieel te ondersteunen: wijzigingen moeten tijdelijk zijn, zodat ze kunnen worden teruggedraaid.

Glaasje sangria meneer Schneider? 

Ina Chabot van de Gebiedscommissie lustte ook een glaasje.


Vrijwel alles is en wordt door de bewoners zelf gedaan. Pleincommissielid Kay van 't Hof trad bij de opening op als DJ.

Met digitale en analoge muziek. Singles en LP's zijn weer helemaal in.

Bewoner Nico kijkt het allemaal rustig aan.

De loungebank was bezet, maar de plantenbak is hoog genoeg om ook als zitelement te gebruiken.

In dezelfde plantenbak staan onder andere peterselie en rozemarijn klaar om geplukt te worden voor het koken. Verder is er nog tijm, munt en bieslook geplant.
Ineke: Er is een gieterschema, maar gezien de regen van de laatste tijd is dat niet nodig. Een aantal bewoners schoffelt zo af en toe spontaan.

De tomaten kwamen niet uit de pluktuin.

Een luchtzitzak om op te zitten... of mee te spelen.

Tijd voor de officiële opening!

Ineke van der Kramer heette iedereen welkom en gaf als eerste wethouder Schneider het woord.

Ronald Schneider: Het leuke van dit project is, dat het eigenlijk de bewoners zelf zijn, u bent het, die gaat kijken: hoe kunnen we onze eigen woonomgeving nog veel leuker maken. U gaat met elkaar om de tafel zitten met een drankje erbij. Zo leer je de buurt kennen, zo leer je je buren kennen en uiteindelijk krijg je dan prachtige initiatieven zoals dit. Ik moet u een heel groot compliment maken; u bent degene die de kar trekt.

Van de website van de gemeenteMet het programma Kansrijke Wijken wil de gemeente Rotterdamse organisaties, ouders en ondernemers de mogelijkheid bieden negen kansrijke wijken samen kindvriendelijker en gezinsvriendelijker te maken.

De stad heeft negen kansrijke wijken benoemd, waarvan er twee in Noord liggen: het Oude Noorden en het Liskwartier. De focus ligt niet direct op het Liskwartier; toch is daar de eerste Droomstraat van Rotterdam - en van Nederland - ontstaan. Dat hebben de bewoners van de Berkelselaan aan zichzelf te danken, want tenslotte hebben zij als eerste het initiatief genomen om hun straat te transformeren.


Van de website van de gemeente: In 2015 gaat het projectteam in gesprek met de bewoners in de wijken Middelland, Het Nieuwe Westen en Oude Noorden. Uiteraard samen met de gebiedsorganisatie. In deze gesprekken draait het om de ideeën uit de wijken. Soms gaat het om een bewonersinitiatief, in dat geval kunnen de gebiedsorganisaties daar verder bij helpen. Is het geen bewonersinitiatief en is het wel een goed idee voor de wijk, dan biedt het programma Kansrijke Wijken wellicht een mogelijkheid.
Ook worden in 2015 afspraken gemaakt met de woningcorporaties, schoolbesturen en andere organisaties, die op het gebied van kindvriendelijkheid belangrijke bijdragen leveren. 


Waarom wil de gemeente met Kansrijke Wijken de stad kind- en gezinsvriendelijker maken? Om ervoor te zorgen dat goed verdienende ('kansrijke') gezinnen in de stad blijven wonen en niet wegtrekken naar buitengemeentes als Capelle aan den IJssel of Spijkenisse, omdat er in de stad te weinig speelruimte is voor kinderen of te weinig groen. De stad moet voor alle groepen aantrekkelijk zijn of worden.

Klik hier om meer over de doelstelling - in een ring van 9 wijken rondom het centrum stijgt het gemiddelde aandeel kansrijke gezinnen met 10% - en uitgangspunten van het programma Kansrijke Wijken te lezen.

Ineke gaf daarna de microfoon aan de nestor van de straat: Nico Strijards.

Nico: Mijn ouders hadden een schoenmakerij in de Lange Baanstraat. In 1938, ik was 2 jaar, mochten we verhuizen naar de Berkelselaan. En ik woon er nog steeds, al 77 jaar. Ik heb het zien komen en zien gaan. Ik weet nog dat hier twee wegen liepen met de bus 45. Hier in het midden was er een pleintje met schelpen; daar kon je heerlijk spelen met de kinderen. Ik heb het allemaal mee mogen maken. Daar ben ik trots op. Een hele fijne buurt en ik ben blij dat het enorm mooi is geworden met alle dingen die er nu aan verricht zijn. 


Ineke: Ik wil allereerst alle bewoners bedanken voor het timmeren, voor het gieteren, voor het meedenken, voor het idee aandragen, voor het gewoon helpen. Jullie hebben het gedaan, jullie maken deze Droomstraat. Daarnaast wil ik speciaal een paar mensen bedanken. Zoals Dana en Frank, de twee initiatiefnemers (Frank was helaas met vakantie).

En meubelmaker Mark Langen werd bedankt voor het leuke straatmeubilair dat hij had gemaakt.


Zoals de leuke loungebank.

Ook Pleincommissieleden Dorien (foto boven), Kim, Nina en Kay werden met een persoonlijke noot bedankt door Ineke.

De officiële opening gebeurt door het losknippen van ballonnen. Dorien staat al klaar met de scharen om die aan Ronald en Nico te overhandigen.

Samen knipten ze de ballonnen los. Dat bleek nog even lastig, want er was wat moeilijk bij te komen.

Maar toen gingen ze dan toch, samen met een ontstoken confetti kanon, de lucht in.

... om een paar meter hoger in de boom te blijven steken. Symbolisch? Het is een plaatselijk project, dus waarom zou je de wereld van jouw ballonnen laten genieten als je ze ook zelf kunt houden!

Na de toespraken is het tijd voor een lekker hapje.


Alsof hij wil zeggen: wat kom jij hier doen op ons straatfeest?


Nico legt het straatfeest vast voor de toekomst.

Roosmarijn van Lint en gitarist Chris zorgden na de opening voor afwisselende muziek.




Uiteraard wilde gebiedsmanager Han van Dam met eigen ogen komen zien en horen hoe de bewoners hun Droomstraat hebben verwezenlijkt.
Als rechtgeaarde Hollander zul je je vast afvragen wat dat nu heeft gekost. Alles bij elkaar kostte de Droomstraat € 10.000. Er is voor het programma Kansrijke Wijken in totaal 4,5 miljoen euro beschikbaar. 

Ineke: Ik schat in dat er zo’n 30 mensen een bijdrage hebben geleverd, verdeeld over alle activiteiten. Er zijn 10 tot 15 bewoners heel erg actief geweest: zij deden bij de verschillende activiteiten steeds weer mee.

Niet alleen hapjes, maar ook van het meer serieuze eten werd werk gemaakt: de pizzabus kwam voorrijden en maakte ter plaatse verse pizza's.


Daar kan geen pizzakoerier tegenop.

Wij hadden net daarvoor gegeten...


Dana Wiersma in gesprek met Gebiedscommissievoorzitter Thomas Roskam. Dana startte samen met Frank het initiatief om te komen tot een Droomstraat.

Ineke naar aanleiding van onze vraag hoe het verder zal gaan met de Droomstraat: Het is een experiment met de buitenruimte, dus we gaan kijken wat we tijdelijk houden en wat er definitief kan worden. Dat doen we half/eind oktober bij een nieuwe aflevering van ‘de buur kookt’. Ook is er nog budget om onze speeltuin een opknapbeurt te geven; de Pleincommissie gaat hier de komende tijd mee aan de slag.

Rechts Erik Bos die samen met zijn vrouw Valerie Priou (niet op de foto) door Ineke speciaal werden bedankt, omdat zij samen de catering op zich hebben genomen bij deze feestelijke opening.


Zo op het oog en in contact met de bewoners een leuke straat om in te wonen. Dat lijkt ons (hoewel kinderloos) precies de bedoeling van Droomstraten en Kansrijke Wijken! Welke straat in Noord volgt?


Foto's: Mick Otten en Johannes Odé
Tekst: Mick Otten (met dank aan het AD voor het citeren uit een verslag van Marjolein Kooyman en Ineke van der Kramer voor verdere informatie)