Luchtsingel officieel geopend met Urban Picnic

Werd de dag ervoor nog de oplevering van het tweede deel van Station Hofplein gevierd, op zaterdag 20 juni werd de daarmee onlosmakelijk verbonden Luchtsingel officieel geopend. Eigenlijk alleen symbolisch, want al lang open en in gebruik. De Dag van de Architectuur werd aangegrepen als hét moment van de officiële opening, inclusief een 'Urban Picnic'.

We begonnen de dag met fotogeniek weer met mooie wolkenpartijen. Geen lekker picknick-weer, maar het zou goed komen.

Er was een flyer met het uitgebreide programma, samen met een 'menukaart' voor de Urban Picnic.

En anders kon je bij de informatieborden terecht.


Tijd voor het officiële gedeelte. De sprekers gingen letterlijk de lucht in. Geen spreekgestoelte maar een hoogwerker als podium, zodat iedereen de sprekers goed kon zien.

Léon Kranenburg heette iedereen welkom. Voor wie mij nog niet kent; ik ben de eerste echte Bruggemeester van de Luchtsingel en ontzettend trots deze functie te mogen vervullen. Geen verspreking of typefout: zie de bijzondere ambtsketting om zijn nek!

Hij liet de enige echte Urban Picnic Box met daarin het speciaal ontworpen picknick-kleed zien. Voor wie deel wil nemen aan de Urban Picnic - we hopen natuurlijk iedereen - let dan goed op, u
kunt bij maar liefst 13 verschillende punten uw picknick-doos vullen met allerlei lekkers!

Elma van Boxel (midden op de foto) en Kristian Koremans (links) van bureau ZUS, de initiatiefnemers van de Luchtsingel, vertellen over de totstandkoming en de toegevoegde waarde van de Luchtsingel aan het centrum van Rotterdam. Zij bedankten alle partijen en ondernemers uit het gebied die mee hebben gewerkt aan de realisatie van de Luchtsingel.


Kristian antwoordt op de vraag van Léon of het hierbij blijft: Ik zou de Luchtsingel graag doortrekken over de Hofbogen de polder in. Maar die beslissing ligt bij de gemeente.

Bruggemeester Léon vertelt dat er onder leiding en in opdracht van ZUS een prachtig ontwerp is gemaakt door Bruce Tsai Meu Chong en Linda van der Vleuten van OPPERCLAES, 'platform for young contemporary art'.


Dat is met tekst uit het gedicht 'Mi have een droom' van Ramsey Nasr, jarenlang 'Dichter des Vaderlands', op de Luchtsingel aangebracht.

Op de brug staan 12 zinnen afgebeeld uit het gedicht. Je kunt hier klikken om het hele gedicht te lezen en een interview met de dichter in Onze Taal, het maandblad van het gelijknamige genootschap.

Uit dat interview: Een van de meest kronkelende gedichten die hij als Dichter des Vaderlands schreef is ‘mi have een droom’, met als ondertitel: ‘Rotterdam, 2059’. Het is een roerende monoloog van een raszuivere Rotterdammer die verliefd is op een stad die niet meer bestaat – die nooit heeft bestaan. Vol weemoed blikt hij terug op die tijd dat geluk nog heel gewoon was. De melancholicus praat in een volledig veranderd Nederlands, vol neologismen en vol aan het Arabisch en het Surinaamse Sranantongo ontleende straattaal. Misschien begrijp je het gedicht beter als je het hardop voorleest. Dat schijnt bij het Afrikaans ook goed te werken!

Op de hoogwerker zijn ook oud wethouder Korrie Louwes, destijds verantwoordelijk voor de Stadsinitiatieven, en oud projectleider Rotterdam Central District Fons Meijer mee omhoog gegaan.


Léon wil van hen weten wat zij van het uiteindelijke, langverwachte resultaat vinden. De reacties zijn - niet onverwacht - positief.


Uit de uitnodiging: Samen met tientallen andere ondernemers en pioniers, transformeerde architectenbureau ZUS het verwaarloosde Pompenburg en voormalig Hofplein tot een van de levendigste zones van Rotterdam. Ze redden het Schieblock van de sloopkogel en toverden het om tot bruisend stadslaboratorium, waar vele creatieve ondernemers samenballen. De Dakakker is al twee jaar een vruchtbare plek voor lokale groente, zes bijenkolonies en een kindereducatieprogramma. Het Delftsehof biedt plaats aan de Biergarten, poppodium Annabel en uiteenlopende evenementen. In Park Pompenburg leven kinderen zich uit op de trampoline en de schommels en verbouwt stichting Vredestuin groenten. Al die initiatieven brachten al veel reuring en bedrijvigheid in het gebied, die alleen maar zal toenemen als op 20 juni ook de verbindende schakel in het geheel officieel geopend wordt: de Luchtsingel.

Vervolgens geven Korrie en Fons het startsignaal.

Op de Luchtsingel zou voorafgaand aan het trompetspel (niet te verwarren met het startsignaal), gecomponeerd door Elmer Schönberger, door Elmer een korte inleiding worden gegeven. Maar door omstandigheden kon hij niet aanwezig zijn en werd de tekst voorgedragen door Thijs Barendse van De Dépendance.

Trompettisten Erwin ter Bogt, Hans van Loenen en Anton Weeren sluiten met muziek het officiële gedeelte af.


Tijd voor de Urban Picnic. Voor € 35 kon je een picknick-doos kopen. Goed voor (minimaal) twee personen.


Met een strippenkaart kunnen bezoekers deze laten vullen bij de culinaire ondernemers in het gebied, neervlijen op een picnickleed op en rondom de Luchtsingel en genieten van de inhoud van hun box: kipspiesjes en flat bread met tapenade van de Biergarten, biologische pannenkoeken van Pannemoeke, scones met wilde jam van de Bloesembar en nog veel meer.


De doos moet je dus zelf gaan vullen.


Zoals met lekkere pannekoeken van Pannemoeke, die hier net voor de officiële opening werden gebakken, uitgeprobeerd en ingepakt.


Pannemoeke bakt heerlijke biologische pannekoeken (gelukkig: ze schrijven het nog zonder 'n' na panne) volgens moeke’s recept.






Bloesembar heeft eetbare bloemen en fruit geplukt in de periferie van Rotterdam en die verwerkt tot 'wilde' siropen en zoet goed, die de heerlijkste cocktails en limonades maken.


Bloesembar scones met Franse room en wilde jam.


Verfrissende siroop.


En een culinaire hotdog van Daily Dog.


Familie met gevulde doos op weg naar een picknick-plek.


En gevonden op het plein.


Eerst even dat picknick-kleed op tafel.


Zij beginnen met een pannekoek.


Johannes in gesprek met een picknicker.

Met de picknick-doos in de hand kon je ook een kijkje nemen bij de Vredestuin.  

De Vredestuin is een buurtmoestuin in het 'eetbare' park Pompenburg. Een deel van de groente, fruit, kruiden en nootjes is bestemd voor eigen gebruik van de deelnemers. Een ander deel gaat naar armoedebestrijdingsprojecten.

Daniël Opbroek, één van de initiatiefnemers, geeft tekst en uitleg.

Het oogt als een kunstwerk. Niet zo bedoeld; het moet rovende vogels, slakken en misschien mensen weerhouden.

Plek gevonden. We gaan lekker eten.


Ook verderop in het park was nog picknick-ruimte vrij.

Er was nog meer te doen dan picknicken. De trampoline is er weer! Zie ons bericht van 26 maart. 

Hij is wel veel kleiner geworden. Misschien blijft hij dan langer heel? Het maakte haar niet uit; plezier genoeg in haar eentje.

In het park kon je ook luisteren naar verhalen vertolkt door de Verhalenbazaar.

Volgens het programma waar kinderen zich kunnen laten meeslepen in verhalen uit heel de wereld. Zo te zien net zo goed meeslepend voor volwassenen.

Ook bij de ondernemers op de begane grond bij Station Hofplein kon je je box vullen.

De familie gaat via de Luchtsingel op zoek naar een nieuwe picknick-plaats. De box is klaarblijkelijk nog niet leeg.

Hoewel de geel geverfde vloer veel onderhoud nodig heeft, maakt de kleur het wel altijd zonnig.

Op de kop van Station Hofplein is Daan Botlek, illustrator en kunstenaar uit Rotterdam, zijn megaschildering 'Ratrace' aan het voltooien. Een 'brei van lichamen' zoals hij het noemt, met een knipoog naar het forensen. Sinds 2013 verzorgt OPPERCLAES ieder half jaar een nieuwe muurschildering. Dit is inmiddels nummer 6.

De poort naar het dak van Station Hofplein, gezien vanaf de Luchtsingel.

Ook op het dak van Station Hofplein, dat nog niet zo lang geleden in gebruik is genomen (zie ons bericht Station Hofplein gaat nu het dak op), konden de deelnemers hun mand vullen en hun kleedje uitgooien of op een bankje op het dak picknicken.


Een aantal horeca-ondernemers die één verdieping lager hun vaste plek hebben in Station Hofplein, presenteerden zich op het perron.

Trek in koffie? Daar was Café Lokaal.


Of meer trek in een lekker en gezond sapje: Nonna en Nene's Kitchen.

SeaFood & Grill restaurant Opporto was er met oesters.

Gezellig picknicken aan tafel op het dak met prachtig uitzicht.


Of op een schaap. Het groen is door de aanhoudende droogte verdord. We hopen maar dat de geplante fruitbomen (zie het eerder genoemde bericht van 19 juli) wel water hebben gekregen.

Een schaap als romantische zitplaats.

Maak jij een foto van mij met de omgeving op de achtergrond? Hij leek meer gewend aan een spiegelreflexcamera dan aan een mobieltje.

Al het lekkers lijkt verorberd.

En als het eten en de drank op is, heb je in ieder geval nog elkaars gezelschap.

Foto's: Mick Otten & Johannes Odé
Tekst: Mick Otten (met dank aan het Genootschap Onze Taal voor het artikel uit het gelijknamige maandblad)